Projekcja filmu "Piątka z ulicy Barskiej"

26 listopada (środa) o godzinie 18.00 zapraszamy do Muzeum Literatury na pokaz filmu z 1954 roku „Piątka z ulicy Barskiej” w reżyserii Aleksandra Forda i z plejadą gwiazd polskiego kina lat 50. Wstęp wolny!

Seria filmów „Od Moskwy do Atlanticu” to projekt kinowy, towarzyszący wystawie „Ulice Złego”.

PIĄTKA Z ULICY BARSKIEJ

Reżyseria: Aleksander Ford
Scenariusz: Aleksander Ford, Kazimierz Koźniewski
Zdjęcia: Jaroslav Tuzar, Karol Chodura
Muzyka: Kazimierz Serocki
Kraj: Polska
Rok: 27 lutego 1954
Obsada: Aleksandra Śląska (Hanka), Tadeusz Janczar (Kazek Spokorny), Mieczysław Stoor (Marek Kozioł), Andrzej Kozak (Jacek Siwicki), Tadeusz Łomnicki (Lutek Kozłowski), Marian Rułka (Zbyszek Mocarski), Włodzimierz Skoczylas (Franek Kruk), ), Ludwik Benoit (murarz Wojciechowski, kurator), Kazimierz Opaliński (maszynista kolejki transportowej), Jerzy Szpunar (Zygmunt Radziszewski), Ewa Krasnodębska (Maria Radziszewska, siostra Zygmunta), Józef Pilarski (sędzia), Stanisław Łapiński (Kozłowski), Jadwiga Chojnacka (ciotka Kazka Spokornego), Zofia Małynicz (Radziszewska, matka Zygmunta i Marii), Hanna Skarżanka (sędzina), Natalia Szymańska (matka Marka), Seweryn Butrym (inżynier na budowie trasy W-Z), August Kowalczyk (Zenon, szef szajki), Feliks Żukowski (redaktor), Bogdan Baer (świadek na procesie), Krzysztof Chamiec, Mieczysław Czechowicz (murarz), Jerzy Dobrowolski (student), Tadeusz Kalinowski (robotnik), Józef Łodyński, Leopold René Nowak (chłopak), Józef Pilarski (sędzia), Bolesław Płotnicki (minister), Kazimierz Wichniarz (milicjant).
Gatunek: obyczajowy
Czas trwania: 110 min

Film powstał na podstawie powieści Kazimierza Koźniewskiego wydanej w 1952 r. pod tym samym tytułem. Koźniewski jako reporter „Przekroju” uczestniczył w rozprawach sądu dla nieletnich. Zebrane w ten sposób informacje posłużyły jako impuls do napisania powieści polityczno-obyczajowej, pokazującej możliwości życia młodzieży w Polsce Ludowej skonfrontowane z drogą przestępstwa i upadku moralnego tej młodzieży, inspirowanej przez „cudzoziemskich agentów kontrrewolucji”. Akcja filmu rozpoczyna się w 1947 roku. Pięciu siedemnastoletnich chłopców poznajemy w sądzie dla nieletnich. Są oskarżeni o kradzież papy i napad rabunkowy. Przyznają się do kradzieży, ale udziału w napadzie sąd nie jest w stanie im udowodnić, ponieważ nie stawił się na rozprawę świadek oskarżenia, ich kolega Radziszewski. Skazani na 2 lata w zawieszeniu zostają oddani pod opiekę kuratora, mistrza murarskiego Wojciechowskiego (Ludwik Benoit), który ma się zająć ich reedukacją.

Na polecenie Zenona (August Kowalczyk), szefa szajki bandytów reakcyjnego podziemia i jego przybocznego Lutka (Tadeusz Łomnicki), chłopcy uciszają niewygodnego świadka Radziszewskiego. Zwabiają go do piwnicy, gdzie dochodzi do bójki a potem do jego nieumyślnej śmierci.

Wojciechowski załatwia chłopcom pracę. Jednego umieszcza w redakcji gazety, innego w konserwatorium, dwóch pozostałych przy budowie Trasy W-Z. Marek (Mieczysław Stoor) pracuje w trójce murarskiej pod jego bezpośrednią opieką i on też najszybciej ulega wewnętrznej przemianie. Kazek (Tadeusz Janczar) zostaje włączony do ekipy pracującej na koparce pod komendą majstra Macisza. Jego reedukacja będzie trudniejsza i niepozbawiona konfliktów. Z jednej strony pociąga go perspektywa pożytecznej pracy i spokojnego życia z zakochaną w nim kreślarką Hanką (Aleksandra Śląska), z drugiej strony boi się wykrycia przypadkowego zabójstwa i wymuszonej przez zwierzchników, agentów obcego wywiadu przysięgi lojalności.

W końcowej fazie filmu szef szajki Zenon planuje wysadzenie Trasy W-Z, zmuszając do udziału w akcji piątkę z ulicy Barskiej. Chłopcy odmawiają posłuszeństwa, przy czym najdłużej waha się Kazek. W kanałach dochodzi do krwawej rozprawy, a jako jeden ze współpracowników Zenona pojawia się majster Macisz. Kazek jest ciężko ranny. Do kanału wkracza milicja, którą wzywają Marek i Hanka.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: film